Έχω επιστρέψει στην Havana δύο μήνες αργότερα από την τρελή μου περιπέτεια. Είμαι γεμάτη δώρα. Είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω για να δείξω την ευγνωμοσύνη μου σε αυτούς τους καταπληκτικούς ανθρώπους που με βοήθησαν την περασμένη φορά όταν έμεινα ξεκρέμαστη χωρίς χρήματα και διαβατήριο.

Φυσικά και ξαναμένω μαζί τους.
Έχω τρομερή απέχθεια για ξενοδοχεία άλλωστε.
Λόγω δουλειάς την μισή μου ζωή την έχω περάσει σε απρόσωπα δωμάτια...
Το κλίμα είναι γιορτινό.
Με υποδέχονται με χαρές και πανηγύρια.
Άλλη μια ευκαιρία για fiesta...
Έχει ξαναμαζευτεί όλη η γειτονιά.
Το επόμενο βράδυ η Μ. με ρωτάει αν θέλω να γνωρίσω μια μάγισσα.
Το στοιχείο μου!!!
Καθώς έχω έρθει με μπόλικο alcohol -το σκωτσέζικο ουίσκι ισοδυναμεί εκείνη την εποχή με χρυσό-.
Συν 2 αμερικάνικα δολάρια.... περιουσία ολόκληρη.

 

Μας υποδέχεται. Ειναι ψηλή με επιβλητικά χαρακτηριστικά.
Η φωνή της είναι σαν κεραυνός. Το γέλιο της δυνατό και τα μάτια της βγάζουν φωτιές.
Το ορθολογικό μου μυαλό φέρνει αντιστάσεις και δημιουργεί όλους τους πιθανούς συνειρμούς και δικαιολογίες.
"Μάλλον είναι μια μπαρούφα...."

Ανοίγει με τρομερή ανυπομονησία το ουίσκι.
Κατεβάζει μια γερή γουλιά.
Μπροστά της πάνω στο τραπέζι βρίσκεται ένα μεγάλο ποτήρι γεμάτο με νερό.
Στον πάτο κάθεται ένας τεράστιος βολβός ματιού.
Ελπίζω ότι είναι από ζώο.
Είναι κάπως τρομακτικό.
Ανάβει ένα τεράστιο πούρο. Καθώς τραβάει μια βαθειά τζούρα τα μάτια της αλλάζουν. Το βλέμμα της θολώνει.
Φυσάει τον καπνό του πούρου πάνω στην επιφάνεια του ποτηριού πάνω από το νερό.

Το μάτι μέσα από το ποτήρι με κοιτάζει.
Αισθάνομαι νευρικότητα καθώς με θόλο βλέμμα παρακολουθεί τα σχήματα που κάνει ο καπνός από το πούρο.
Άλλη μία ρουφηξιά και αρχίζει να μου μιλάει σε τρίτο πρόσωπο.
Η φωνή της έχει αλλάξει.
Σαν κάποιος να της τα υπαγορεύει.
Είναι λέει η Ochún και είναι η προστάτιδα μου... Tο τι μου είπε????
Δεν θα σας το αποκαλύψω .
Αυτό που μπορώ με σιγουριά να πω ότι είχε το χάρισμα.
Δεν θα έλεγα ότι μου προέβλεψε το μέλλον.
Περισσότερο μου έλεγε "αν συνεχίσεις να κάνεις .......αυτά....έτσι θα διαμορφωθεί η ζωή σου.... Αν κάνεις αυτό...θα γίνει έτσι ..."

 

 

Δεν είχε άδικο.
Με κάποιον τρόπο "είδε" πως συμπεριφερόμουν και πως κινόμουν πίσω στη δύση και πως ήταν η ζωή μου.
Οι συμβουλές της Ochun ήταν σαν χειρουργική λεπίδα.

Έφυγα μαγεμένη.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ την μάγισσα.
Την έλεγαν Senaida.
Στα αυτιά μου το όνομα της πάντα μου θυμίζει νεράιδα...